NIE ŻYJE ZDZISŁAW SZOSTAK – CZŁONEK HONOROWY PRO SINFONIKI (WSPOMNIENIE)

W sobotę, 7 września, w Łodzi, w wieku 89 lat zmarł profesor Zdzisław Szostak – wybitny polski dyrygent, pedagog i kompozytor – przez wiele lat związany z Poznaniem i Pro Sinfoniką.

Zdzisław Szostak urodził się 13 stycznia 1930 roku w Sosnowcu. W jego rodzinie nie uprawiano muzyki, ale nie stawiano mu żadnych przeszkód w wyborze zawodu.

W latach 1945-50 uczył się w Liceum Muzycznym w Katowicach, a w latach 1950-55 studiował w ówczesnej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach (dyrygenturę u Artura Malawskiego, a kompozycję u Bolesława Szabelskiego). Podczas studiów prowadził chóry, w tym działający przy Filharmonii Śląskiej chór Ogniwo. Przez trzy lata był nauczycielem w Liceum Muzycznym w Katowicach.

1 lutego 1955 został asystentem dyrygenta Filharmonii Śląskiej. Po ukończenui stażu asystenckiego przeniósł się do Poznania. 1 września 1958 objął stanowisko drugiego dyrygenta Filharmonii Poznańskiej, a od roku 1967 został kierownikiem artystycznym Filharmonii Poznańskiej. Funkcję tę pełnił do roku 1971.

W swych „poznańskich latach” Zdzisław Szostak rozwinął swoją działalność dyrygencką i kompozytorską. Skomponował m.in. „Małą Uwerturę” (1960) wykonaną na I Poznańskiej Wiośnie Muzycznej oraz w roku 1958 operę kameralną „Ważka” z librettem Ryszarda Daneckiego.

Przy poznańskim Towarzystwie Muzycznym im. Henryka Wieniawskiego utworzył chór kantatowo-oratoryjny, który wykonywał wiele dzieł razem z Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej. W roku 1967 na inauguracji V Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego prowadził wielkie dzieło Artura Malawskiego „Wierchy”, a w III etapie akompaniował laureatom konkursu.

Na Poznańskich Wiosnach Muzycznych był wykonawcą prawykonań wielu utworów. Podczas 13 lat współpracy z Filharmonią Poznańską dokonał wielu nagrań dla radia i telewizji. Prowadził koncerty na Litwie, w Armenii, w Bułgarii, Rumunii i w Niemczech. W rok 1960 otrzymał prestiżową nagrodę studenckiego klubu Od Nowa. W sezonie artystycznym 1971/72 został zastępcą dyrektora do spraw artystycznych Państwowej Filharmonii w Łodzi. Funkcję tę pełnił przez kolejne 16 lat do roku 1987.

Zdzisław Szostak dyrygował prawie wszystkimi orkiestrami symfonicznymi w Polsce. Akompaniował wielu światowej sławy solistom jak Martha Argerich, Daniel Szafran, czy Rudolf Kerer, a także najwybitniejszym solistom polskim. Wielu nagrań archiwalnych dokonał z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach.

W 1987 roku Zdzisław Szostak wycofał się z etatowej pracy w filharmoniach, pozostając nadal w Akademii Muzycznej w Łodzi, z którą był związany od roku 1971. Prowadził tam m.in Ogólnouczelnianą Studencką Orkiestrą Symfoniczną. Współpracował jednak głównie z Sinfonią Varsovią i Orkiestrą Polskiego Radia.

W 1992 roku zadebiutował udanie jako dyrygent operowy. Przygotował premierę „Romea i Julii” Hectora Berlioza. Utwór ten został przedstawiony publiczności w wersji baletowej.

Intensywnie współpracował z wytwórniami filmów fabularnych, dla których dokonał nagrań ścieżek dźwiękowych do wielu filmów. Sam skomponował muzykę do takich filmów jak „Aria dla atlety”, „Królowa Bona”, „Limuzyna Daimler Benz”, „Thais”, „Kornblumenblau”.„Listy Miłosne” czy „Glina” z Robertem Gonerą w roli głównej.

Kompozytor lubił literaturę piękną i film. Wolny czas spędzał najchętniej na działce wśród lasów i ptaków. Wysoko cenił sobie lojalność.

W 2017 roku, podczas ostatniej wizyty w Poznaniu i uroczystości 70-lecia Filharmonii Poznańskiej, został odznaczony przez Marszałka Województwa Wielkopolskiego Marka Woźniaka medalem „Zasłużony dla Województwa Wielkopolskiego”.